JESTEM

Szopen

Mam na imię Szopen, zanim trafiłem do schroniska, przez kilka dni pojawiałem się na jednej z posesji. Wchodziłem do pomieszczenia gospodarczego i tam odpoczywałem. Byłem bardzo grzeczny i spokojny, wszystkim się wydawało, że mogę mieć gdzieś swój dom, który mnie szuka. Na ogłoszenie schroniska nikt nie zareagował, więc zostałem zabrany do schroniska. W schronisku weterynarz ocenił mój wiek na około 8 lat. Cały czas mam w sobie sporo wigoru i potrzebuję dużo ruchu. Gdy wychodzę z kojca na smyczy, to ciągnę przed siebie i trzeba mieć trochę siły, by mnie utrzymać. Na spacerze idę pierwszy i rozglądam się wokoło – wszystko mnie interesuje i chciałbym obwąchać każdą kępkę trawy i każdy krzaczek. Jestem zafascynowany otoczeniem i wołanie mnie nie ma zbyt wielkiego sensu, gdyż muszę mieć czas dla siebie. Gdy już sobie pozwiedzam i wyniucham, to wystarczy kucnąć i mnie przywołać, abym zainteresował się człowiekiem, który mnie prowadzi. Jestem pogodny i potrzebuję człowieka, który da mi się wybiegać, pozwoli mi zwiedzać (oczywiście pod kontrolą), będzie zabierał na wycieczki i zadba należycie o moją kudłatą sierść.

Udostępnij mnie: